”فمینیسم، زشت و زیبا”، کتێبێک لە نووسینی مامۆستا مەلا محەمەدجەماڵەدین واژی سەبارەت بە بزووتنەویە فێمینیستی و ڕوانگەکانی تایبەت بەو چەمکەیە کە لەم ڕۆژانەدا بە زمانی فارسی چاپ و بڵاوبۆتەوە. نووسەر لەم کتێبەدا هەوڵی داوە کە چەند روانگەی جیاوازی باو لەسەر فێمینیسم لەگەڵ فەسەلفەی باو و نیگای ئیسلام و وڵاتانی ئیسلامیی لەسەر ئەو دیاردەیە بەروارد بکات و مەیدانێک بۆ لێکنزیککردنەوەی ئەو دوو ڕوانگە بخوڵقێنێ.
هیوادارین ئەوانەی دەستیان وە کتێبەکە ڕادەگات، بیخوێننەوە و بۆچوونیان لەسەر کتێبەکە دەرببڕن!
پەسوێ سیتی- Paswe City 
کاردۆک: ❇️ معرفی کتاب “فمینیسم؛ زشت و زیبا”… – Mala Jamal Vazhi
کاردۆک:
❇️ معرفی کتاب “فمینیسم؛ زشت و زیبا”
کتاب “فمینیسم؛ زشت و زیبا” نوشته محمد جمال الدین واژی (پیرانشهر/پسوه) که توسط نشر نگاه معاصر تهران چاپ شده است، در 3 بخش و 11 فصل تدوین شده است. در بخش اول به معرفی فمینیسم به عنوان جریانی فکری-فلسفی و جنبشی اجتماعی پرداخته و مختصری از تاریخ آن را منعکس میکند و از این کانال به بررسی مسائل و مصائب زنان میپردازد. بررسی مشکلات زنان در کشورهای موسوم به اسلامی با تاکید بر خاورمیانه، گذری بر وضعیت زنان در ایران و نگاهی به موقعیت زنان در جامعه کردی با تأکید بر پارادایم کوبانی، یکی از فصول این بخش است و طی آن نگارنده با فرافکنیهای معمولِ مردان و متولیان امر در این کشورها به مبارزه میپردازد که با عریان کردنِ مشکلات زن غربی، سعی در کتمان واقعیتهای تلخ جوامع خود دارند. بخش اول کتاب در کنار تبیین فلسفی فمینیسم و اشاره به برخی از رویکردهای مشهورِ آن، با اشاره به مصائب تاریخی زنان و اهداف متعالی جنبشهای زنانه، به همدلی با ایشان میپردازد.
بخش دوم کتاب، به تحلیل و نقد فکری و فلسفی فمینیسم و نقد برخی رویکردهای فمینیستی از منظر متفکران فمینیست پرداخته و برخی پارادوکسهای درونی آن را به تصویر میکشد. همچنین به بخشی از اهداف جریان گلوبالیسم و یکسان سازی فرهنگی که با سوءاستفاده از مصائب زنان صورت میگیرد اشاره شده است. در پایان این بخش، مبارزه رادیکالِ برخی از رویکردهای فمینیستی با نهاد خانواده و جهان شمول بودن این طرز تفکر به چالش کشیده شده است.
کتاب در بخش سوم، نگاهی تخصصی دارد به متون و نصوصِ اسلامی و رویکردهای مختلف فقهی به نسبت مسائل زنان، و به تأثیر برخی خوانشهای مردسالار از این متون بر مضاعف شدن مصائب زنان اشاره مینماید و به ارائه برخی راهکارهای کلی برای برون رفت از وضعیت ایستای کنونی اشاره میکند.
کوشش نگارنده در مجموع این نوشتار، ارائه نگاهی اعتدالی به مسائل زنان و خودداری از نقدهای رادیکال و اتهاماتِ متقابل بین مدافعان حقوق زنان و مخالفان صورتبندیِ این گفتمان است و تلاش میکند که راهی میانه بیابد که از عمقِ شکافِ بین این دو جریان کاسته و با تزریقِ خوشبینیِ متقابل، به ایجاد کانالهایی برای گفتگو بین طیف سنتی جامعه، متفکرانِ این طیف و مدافعانِ وضعیت موجود با مدافعان حقوق زنان و روشنفکران بینجامد.